Jak przygotować dziecko do pierwszego dnia w przedszkolu?

Jak przygotować dziecko do pierwszego dnia w przedszkolu? Czy rodzice zawsze reagują odpowiednio? Jakich błędów nie popełniać i jak dobrze się zachować? O tym wszystkim gościnnie na blogu opowie Ania, nauczyciel terapeuta i nauczyciel wspomagający.

Przyznaję, że studiowałam lektury i niejedne teksty naukowe mające na celu nieco zobrazować mi emocje towarzyszące dziecku, które idzie do przedszkola i nagle zderza się z inną, obcą do tej pory rzeczywistością. Starałam się dowiedzieć, w jaki sposób wzmocnić w nim poczucie bezpieczeństwa i zniwelować lęk towarzyszący podczas tego procesu, znalazłam kilka odpowiedzi. Ze swojego doświadczenia polecam genialne książki dla dzieci m.in.: „Feluś i Gucio idą do przedszkola”, „Dusia i Psinek – Świnek. Pierwszy dzień w przedszkolu.”, które pomagają dziecku zrozumieć na czym polega przedszkolny świat. Myślę, że ten nowy i chwilowo „lękliwy” czas dla dziecka, nas rodziców też nastraja nieco nostalgicznie, bo nasz mały berbeć, okazuje się już doroślejszy. Łezka w oku się kręci, pozwólmy sobie na nią, ale już za zamkniętymi drzwiami przedszkola. Chciałabym, żeby dni naszych dzieci w przedszkolu wypełnione były śmiechem, radością i beztroską zabawą. Tego nam życzę! Oddaję głos Ani.

Mam na imię Ania. Jestem mamą, żoną i nauczycielką. Pracuję z dziećmi niezwykłymi. Moja praca polega na tym, aby niezwykłe dzieci miały szansę funkcjonować w naszej rzeczywistości. Mówiąc prościej, jestem nauczycielem terapeutą oraz nauczycielem wspomagającym.

Dzisiaj chciałbym przybliżyć Wam, jak wygląda pójście po raz pierwszy do przedszkola z perspektywy nauczycielki i dziecka. Na początek trochę teorii.

W tekście odniosę się do dzieci 3 letnich. Zakładamy, więc że nasza pociecha kończy 3 lata i zapada decyzja o posłaniu jej do przedszkola. A ponieważ rekrutacja zaczyna się na początku roku kalendarzowego mamy trochę czasu, zanim nastąpi „ten” dzień.

Czas, który został warto poświecić na przygotowanie. Musimy pamiętać, że każde dziecko jest inne. Inne od córki sąsiada, syna koleżanki. Nasze dziecko jest inne nawet od swojego rodzeństwa. Nie ma sprawdzonej metody na bezproblemowy start. Na początku nie zakładajmy jak to będzie. To nie ma sensu. Jak będzie okaże się pierwszego dnia i każdego kolejnego. Przygotowania warto zacząć nawet kilka tygodni wcześniej!

Najważniejsza jest rozmowa. Rozmawiaj z dzieckiem na temat przedszkola. Opowiedz, jakie przygody go czekają. Nie strasz. Pamiętaj, że raz wypowiedziane: „Zobaczysz zostawię cie tam i nie wrócę” zostaje w głowie malucha na długi czas. Nasza wyobraźnia działa inaczej. Nie bez powodu mówi się, że dzieci mają wybujałą wyobraźnię. One świat odbierają inaczej.

Jeżeli masz taką możliwość, trasę spacerową wybieraj obok przedszkola. Pokaż mu bawiące się dzieci. Zachęcaj i zachwalaj.

Wyprawkę przedszkolną skomponuj z dzieckiem. Aktywny udział w przygotowaniu daje szanse na powodzenie. Nie skupiaj się na najdroższych akcesoriach, ubrankach czy zabawkach. Pamiętaj, że w przedszkolu rzeczy giną.

Pamiętaj, że dobre wychowanie dzieci wynoszą z domu. Zacznij próbę generalną na kilka tygodni przed. Naucz dziecko samodzielnego ubierania i rozbierania. Odkładania bucików i wieszania kurteczki. Zaoszczędzi to chaosu i niepotrzebnego stresu. Pamiętaj, że Zosia Kasia i Antosia mogę mieć tę samą kurteczkę czy buciki. Naucz dziecko szacunku do swoich rzeczy i jego wartości.

Postaraj się wprowadzić rutynę dnia. Jedna pora wstawania, posiłku i pójścia spać.

TAKTYKA NA UDANY PIERWSZY DZIEŃ W PRZEDSZKOLU

Załóżmy, że jest to nasza wstępna taktyka. A teraz najważniejsze, przejdźmy do 1 września i pierwszego dnia w przedszkolu. Na dzień poprzedzający pójście do przedszkola zaoszczędź dziecku zbędnych wrażeń. Przygotujcie wspólnie ubranka. Połóż dziecko spać wcześniej, aby było wyspane. Przygotuj na to, co będzie się działo. Zapewnij i daj poczucie bezpieczeństwa.

Najważniejsze w tym wyjątkowym pierwszym dniu to dobry humor. Obudź dziecko kilka minut wcześniej, abyś ze spokojem mogła się wyrobić. Dziecko powinno zjeść śniadanie. Śniadanie jest najważniejszym elementem każdego dnia, nie wysyłaj do przedszkola niewyspanego i głodnego dziecka.

Opanuj swoje emocje przed wyjściem z domu. Dziecko nie może czuć Twojego strachu ani widzieć Twoich łez. Dla niego to sygnał, że jednak przedszkole nie jest takie miłe i fajne, jak opowiada mama. Dziecko instynktownie przejmuje Twoje lęki.

JAK SIĘ ZACHOWAĆ W SYTUACJI BEZ WYJŚCIA

W tym momencie musimy założyć dwie sytuacje. Pierwsza, kiedy dziecko idzie bezproblemowo do przedszkola i wraca zadowolone. Pamiętaj jednak, że ta sytuacja może się zmienić. Co nie oznacza, że w przedszkolu coś się dzieje. Tak po prostu jest i z czasem to mija. Druga możliwość, kiedy zaczynają się schody. Pamiętajmy, że nasze dziecko może być pozytywnie nastawione, ale w chwili, kiedy widzi zalewającą się łzami koleżankę i mamę, która cichaczem ucieka może nabrać niepewności.

Nigdy nie zostawiaj dziecka w takim stanie. Jeżeli Twoja córka lub Twój syn płacze, nie chce Cię puścić i nie słucha żadnych argumentów, pomyśl, co dzieje się teraz w jego główce. Absolutnie nie słuchaj, kiedy ktoś mówi: „Proszę wyjść zaraz się uspokoi„. Jeżeli w ciągu kilku kolejnych minut nie jesteś w stanie uspokoić dziecka zabierz je do domu. Konsekwencja jest ważna, ale nie tędy droga. Następnego dnia i każdego kolejnego zaprowadź dziecko do przedszkola!

Poniżej kilka rad i uwag, które mogą pomóc przezwyciężyć strach:

Pamiętaj o zasadzie 3 minut. Zasada polegająca na tym, że dziecko tylko w pierwszych minutach chce opowiedzieć o tym, co go spotkało. Zadawaj dziecku pytania: Co robiło? Z kim się bawiło? Co było na śniadanie? Co ciekawego się wydarzyło? Gdzie byli na spacerze?

Daj poczucie bezpieczeństwa. Nigdy nie umawiaj się z dzieckiem, jeśli nie jesteś pewna swojego przyjścia. Jeżeli mówisz dziecku, że zabierasz je po obiadku zabierz je właśnie wtedy – po obiadku. Jeśli to konieczne, ustal z dzieckiem stałą porę dnia na odbiór, zawsze informuj o zmianach.

Daj ulubioną zabawkę, ale staraj się nie wnosić jej na salę. Miso może poczekać w szatni. Pomijając ilość bakterii i wirusów na sali,zabawka może zginąć lub powodować zazdrość u innych dzieci

Chwal, chwal i jeszcze raz chwal. Pozytywne wspieranie jest bardzo ważne. Nawet, jeśli to błahostka dla dziecka może to być krok milowy

Nie opowiadaj przy dziecku, jakie masz zdanie na temat przedszkola, pań czy innych dzieci. Wszystkie problemy załatwiaj z personelem na bieżąco. Pamiętaj ze dzieci nie widzą, że pewnych rzeczy się nie mówi.

Nie przekupuj dziecka zabawkami i słodyczami. Jeśli nie chce jechać na wycieczkę lub brać udziału w przedstawieniu odpuść. Dzieci dorastają do pewnych decyzji szybciej niż nam się wydaje.

Jeżeli musisz wydłużyć czas pobytu dziecka w przedszkolu rób to stopniowo. Każdego dnia o kilka minut dłużej, ale nie więcej niż godzinę na tydzień. O każdej zmianie informuj dziecko.

Nie zmuszaj do jedzenia czegoś, czego nie lubi. Dzieci mają swój gust kulinarny, jak każdy z nas, nie przynoś posiłku w zamian i nie mów też, że dziś rosół, więc „bleee, przecież nie lubisz rosołu„. Wszystko jest pyszne i zdrowe. Dziecko samo zainteresuje się jedzeniem i spróbuje w swoim czasie.

Dostosuj ubranie do warunków pogodowych i temperamentu dziecka, nawet zimą Jasiowi będzie za gorąco, jeśli cały dzień ma potrzebę aktywności. Pamiętaj, że dzieci nagle chorują, wymiotują mają biegunkę, więc zawsze zostaw komplet ubranek na zmianę.

Do przedszkola przyprowadzaj tylko dzieci zdrowe! Informuj o każdej chorobie zakaźnej typu ospa, szkarlatyna.

A na sam koniec mam jeszcze kilka uwag. Drodzy Rodzice pamiętajcie, że wasza Pani nie jest od tego, żeby wycierać dziecku katar z nosa, poprawiać włosy czy pilnować gumeczek i spineczek. Oczywiście na pewno to zrobi. Nigdy nie proś nauczyciela o podanie leku. Nie proś również o prywatny numer telefonu, a wszystkie sprawy załatwiaj bezpośrednio u pani lub przez sekretariat przedszkola. Nauczyciel pewnych rzeczy nie może i nie jest to jego złośliwość, a odgórne zarządzenie dyrektora oraz podstaw nauczania.