Urodzinowy banał. Lubię.

Lato dla mnie to truskawki, morele, borówki i jagody, arbuzy, pyszne czereśnie zrywane prosto z drzewa, poziomki z krzaczka. Lato to zapach dzieciństwa, wakacyjnej beztroski, o której tak dawniej mama wspominała, a dopiero teraz ją zrozumiałam (…) – o tak, teraz przyznaję rację.

Wiosenno – letnie miesiące rozczulają mnie ulubionymi, rodzinnymi spotkaniami, które mogą się mnożyć i mnożyć (…) Czerwiec – kto go nie lubi? Czerwiec to moje urodziny! Czerwiec to Dzień Ojca! Czerwiec to słońce, przyjemna temperatura, w końcu wakacje. To niezmiennie zakochane pary, żar z nieba, wakacyjne plany i morze, jezioro. A może żaglówki?

Niektóre wydarzenia sprawiają, ze nic nie jest już takie samo. Do nich z pewnością należą urodziny, moje urodziny. A w raz z nimi kolejny rok, miejmy nadzieje nowych, pozytywnych, wspaniałych zmian! Bo na to liczę. Wszystko, co do tej pory się zdarzyło, nauczyło i nadal mnie uczy wielu cennych rzeczy. Idę w kierunku wolności. Liczne telefony, sms-y, a nawet tradycyjne kartki – tak, uwielbiam je! – sprawiły, że dzień urodzin był wyjątkowy. Przypomniał mi, iloma wspaniałymi i kochającymi osobami się otaczam. Tradycyjnie kawa, torcik malinowo-czekoladowy u mnie, babeczki budyniowe z truskawkami, świeżo wyciskane soki, miłe pogaduszki i wspominki – brzmi, jak banał. Mój banał. Toaścik i celebrowanie tej codzienności. Tak, codzienności! Ale w duchu dziękowałam też za smak radości, przyjemności i miłości.